Reserve Primary Fund: Pinutol ang Buck, Run Money Market

Noong Martes, Setyembre 16, 2008, ang $ 62.6 bilyon na Reserve Primary Fund "sinira ang usang lalaki." Nangangahulugan iyon na hindi mapapanatili ng mga tagapamahala ng pondo ang presyo ng pagbabahagi nito sa halagang $ 1. Ginamit ng mga pondo ng pera sa merkado ang halaga na iyon bilang isang benchmark.

Ang mga namumuhunan ay nanunuya pagkatapos ng bangkarota ng Lehman Brothers ng Lunes. Sila ay mabilis na kumukuha ng pera. Nag-aalala sila na ang Pondo ay mabangkarote dahil sa mga pamumuhunan nito sa Lehman Brothers. Ang bangko na iyon ay namuhunan ng isang malaking bahagi ng kanilang mga natitira sa mga mahalagang papel at iba pang mga derivatives na nakabase sa mortgage. Ang mga pamumuhunan ay nawalan ng halaga sapagkat ang mga presyo ng pabahay ay nagsimula nang bumagsak noong 2006. Ang ibig sabihin nito ay ang mga may-hawak ng mortgage ay hindi maaaring ibenta ang kanilang mga tahanan para sa kung ano ang kanilang binayaran para sa kanila. Ang mga bangko ay nagwawakas.

Bilang resulta, ipinahayag ni Lehman ang bangkarota. Ang gulat na iyon ay lumikha ng isang walang uliran run sa isang parang ligtas na merkado ng pera.

Noong Miyerkules, ang Estados Unidos ay malapit sa isang pagbagsak ng ekonomiya. Noong Setyembre 17, 2008, ang mga namumuhunan ay nag-withdraw ng isang rekord na $ 144.5 bilyon mula sa mga account ng pera sa merkado. Lagi silang naging pinakaligtas na pamumuhunan. Iyan kung saan ang mga kumpanya, mga pondo ng mayaman na mayaman, at maging ang mga retirees ay nagpapanatili ng kanilang pera. Sa isang karaniwang linggo, tanging ang $ 7 bilyon ay nakuha.

Ang mga nag-aalala na mamumuhunan ay gumagalaw sa mga pondo sa U.S. Treasurys. Na pinipilit ang Treasury na bumababa sa ibaba sa zero. Sa ibang salita, ang mga mamumuhunan ay sobrang panatiko na hindi na nila inasikaso kung nakuha nila anuman bumalik sa kanilang puhunan. Hindi nila nais na mawalan ng kapital.

Ang mga pondo ng pera sa merkado ay din kung saan pinanatili ng mga negosyo ang kanilang cash sa isang magdamag. Ginagamit nila ito para sa pang-araw-araw na operasyon. Kung ang mga pondo ay tumatakbo nang tuyo, ang iyong mga grocery store shelf ay walang laman sa loob ng ilang linggo. Ang mga grocery firms ay maubusan ng cash upang magbayad ng mga truckers o iba pang mga distributor.

Narito kung paano inilarawan ng Wall Street Journal na Setyembre 17:

' Si Huddled sa kanyang opisina sa Miyerkules na may mga tagapayo, ang Kalihim ng Sekretaryo na si Henry Paulson ay napanood ang kanyang pinansiyal na data na terminal na may alarma. Isang merkado pagkatapos ng isa pang nagsimulang pumunta haywire. Ang mga namumuhunan ay tumatakas sa mga pondo ng pera sa merkado, matagal na itinuturing na ultra-safe. Ang merkado ay nagyelo para sa mga panandaliang pautang na umaasa sa mga bangko upang gastahin ang kanilang pang-araw-araw na negosyo. Kung wala ang gayong mga mekanismo, ang ekonomiya ay maggiling sa isang pagtigil. Ang mga kumpanya ay hindi maaaring pondohan ang kanilang pang-araw-araw na operasyon. Sa lalong madaling panahon, ang mga consumer ay gulat. "

Ang mga bangko ay nanunupil din ng pera. Masyado silang nagnanais na ipahiram sa isa't isa dahil sa takot sa pagkuha ng masamang utang bilang collateral. Karaniwan, ang mga institusyong pinansyal ay may humigit-kumulang na $ 2 bilyon sa kamay sa anumang oras. Sa Huwebes, nakuha nila ang isang walang kapantay na $ 190 bilyon. Nais nilang magkaroon ng cash sa kamay sa kaso ng mass redemptions. Ang America ay nasa gilid ng isang kabuuang run sa mga bangko. Hindi tulad ng Great Depression, ito ay hindi sa pamamagitan ng nag-aalala depositors. Sa oras na ito, ito ay sa pamamagitan ng mga namumuhunan sa korporasyon.

"Kung wala ang pakikilahok ng mga pondo, ang $ 1.7 trilyon na komersyal na papel na merkado, na nagpaplanong ng mga lending arms o mga bangko ng mga yunit ng credit card, ay nahaharap sa mas mataas na mga gastos. Walang komersyal na papel, ang mga pabrika ay kailangang i-shut down, mawawalan ng trabaho ang mga tao, at magkakaroon ng epekto sa totoong ekonomiya, 'sabi ni Paul Schott Stevens, presidente ng pangkat na kalakalan ng Mutual-fund ng Investment Company Institute. "

Sinabi ni Kalihim Paulson sa Chairman ng Federal Reserve Ben Bernanke. Sumang-ayon siya na ang problema ay lampas sa saklaw ng patakaran ng pera. Ang pederal na pamahalaan ay ang tanging entidad na sapat na malaki upang gumawa ng epektibong pagkilos. Ang dalawa ay nagpasiya na hilingin sa Kongreso na magbayad ng $ 700 bilyon upang maiwasan ang mga bangko sa panganib ng pagkabangkarote. Bakit tulad ng isang malaking halaga? Kailangan itong maging sapat upang pigilin ang takot at ibalik ang tiwala.

Iyon ang dahilan kung bakit nagpapatakbo ang pera sa pera sa bailout bill. Tinawagan ng Kongreso ang pag-apruba sa piyansa ng mga bangko sa pamumuhunan na bumili ng mga securities na naka-back up sa mortgage. Ang ilan ay hindi naniniwala na ang mga pinansiyal na institusyon ay nasa peligro na ngayon sa pagwawakas. Gusto ng iba na hayaan ang libreng market na gawin ang kurso nito. Ang iba pa ay nag-aalala tungkol sa paggastos ng mga dolyar ng nagbabayad ng buwis upang makabawi para sa mga bangko na hindi mahuhusgahan

Ang run ng pera sa merkado ay nagpakita kung gaano kalapit ang pandaigdigang ekonomiya sa isang malagkit na pagkalunod. Tinanong ng Kongreso si Paulson kung ano ang mangyayari kung hindi maaprubahan ang bailout. Siya ay tahimik na sumagot, "Ang langit ay tumutulong sa amin lahat."