Profile ng Career: Captain Navy Plane

ABAORD USS CARL VINSON, Sa Dagat - Karamihan sa mga matagumpay na mamumuhunan, ang mga Captain ng eroplano ng Gold Eagle na nakalakip sa Carrier Air Wing (CVW) 9 at nagsakay sa USS Carl Vinson (CVN 70) ay nakakatanggap ng masaganang dibidendo para sa gawaing ginagawa nila at ang dami ng oras itinalaga nila ang kanilang mga itinalagang asset.

Kung hindi man ay tinutukoy bilang brown shirts, ang mga kapitan ng eroplano ay namuhunan ng mahabang araw, mahirap na trabaho at bawat onsa ng kanilang kaalaman at karanasan sa pagtiyak ng multimillion dollar na sasakyang panghimpapawid at ang kanilang mga piloto ay ligtas na bumalik sa kubyerta araw-araw.

Ayon sa Naval Safety Center, ang modernong naval aircraft ay likas na kumplikado, at ang mga kapitan ng eroplano ay madalas na kumakatawan sa tanging mapagkukunan ng kadalubhasaan sa araw-araw at pag-iingat ng pag-iinspeksyon.

"Ang tiwala ay ang susi. Ang mga piloto ay dapat magtiwala na ang lahat ay napag-usapan ng maayos," ang sabi ng Aviation Structural Mechanic 3rd Class Keston Raymond, Helicopter Anti-Submarine Squadron (HS) 8 na kapitan ng eroplano. "Ito ay isang magandang pakiramdam kapag alam mo na nakakuha ka ng kanilang tiwala."

Ang mga kapitan ng eroplano ay gumugugol ng 12 hanggang 15 oras bawat araw kasama ang kanilang itinalagang sasakyang panghimpapawid. Bilang karagdagan sa patuloy na pag-iinspeksyon, ang mga brown shirt ay nag-check ng mga antas ng likido, maghanda ng cockpit para sa paglipad at tiyakin na walang mga bagay sa ibang bansa na mga labi na maaaring makapinsala sa "ibon." Bago ibigay ang sasakyang panghimpapawid sa piloto, ang mga kapitan ng eroplano ay kumikilos bilang pangwakas na hanay ng mga mata.

"Inihanda nila ang mga jet at nakahanda kami na pumunta," sabi ni Lt. Eric Taylor, isa sa Fighter / Attack Squadron (VFA) 147s F / A-18 Hornet na mga piloto. "Kung wala sila, hindi namin magagawa ang aming mga trabaho. Hindi kami maaaring lumipad."

"Kung minsan ang pananagutan ay napakalaki," sabi ni Terrero. "Ang mga kapitan ng eroplano ay tulad ng isang kaligtasan para sa (sasakyang panghimpapawid). Mayroon akong ang pinakamahusay na ideya ng kung ano ang nangyayari sa aking F / A-18."

Kahit na ang Navy captains ng eroplano ay may posibilidad na maging ilan sa mga pinaka-junior na tauhan sa mga squadron, ang responsibilidad ay maaaring maging napakalaking. Ang eroplano, piloto, at misyon ay maaaring magpahinga nang husto sa kanilang mga balikat.

"Anuman ang ranggo ng kapitan ng eroplano, kinokontrol niya ang jet," sabi ng Aviation Machinists Mate Airman Xavier Terrero, isa sa mga captain ng VFA-146s.

Matapos mabuhay sa division squadrons line, gumastos sila kahit saan mula sa anim na buwan hanggang isang taon pagtupad ng mga tungkulin ng kapitan ng eroplano bago lumipat sa isang mas permanenteng trabaho sa loob ng iskwadron.

"Ang pagiging pansamantalang itinalaga sa division squadrons line division ay nagbibigay sa mga junior guys ng ideya kung paano gumagana ang squadron at kung paano ito sumusuporta sa misyon ng Navy," sabi ni Taylor.

Ang mga Sailor ay gumastos ng hindi bababa sa 90 araw na pag-aaral ng ins-and-out bago matanggap nila ang prestihiyosong pamagat ng kapitan ng eroplano, at ang kanilang mga pangalan at mga hometown ay nakaayos sa tiyan ng isang sasakyang panghimpapawid.

"(Ang paunang pagsasanay) ay nagbibigay sa kanila ng karanasan at kaalaman ng eroplano sa itaas at iba pa (iba pa) na diretso upang gumana sa kanilang rate," sabi ng Aviation Ordnanceman 1st Class (AW) Dru Bond.

Si Terrero ay isang kapitan ng eroplano sa loob ng halos anim na buwan at sa lalong madaling panahon ay lumipat sa kanyang trabaho bilang isang aviation machinists mate. Sa edad na 19 lamang, si Terreros ay nagtatrabaho bilang isang kapitan ng eroplano ay hindi lamang nagbigay sa kanya ng isang kalamangan sa kanyang mga kasamahan ngunit maraming tales na sabihin.